Heimwee, of toch niet?

Na 7 weken stage gelopen te hebben zal je denken dat ik toch wel heimwee zou hebben. Dat is dus niet het geval. Tuurlijk mis ik mijn vrienden, vriendinnen, familie en kennissen. Maar het leven hier bevalt me prima. Meer dan prima eigenlijk!

Ik FaceTime veel met familie en vrienden en dan lijkt het toch een beetje alsof je op dezelfde plek bent. De tijd gaat hier zo snel, het is al wel een stuk rustiger. Van de jongere toeristen is weinig over, er komen hier nu veel 50+ers. Iedereen heeft hier zo'n andere mentaliteit. Iedereen doet hier zijn eigen ding en de mentaliteit is hier zo van: go with the flow, zij zien wel of ze morgen halen. Ik heb mijn HBO-plannen even aan de kant gezet en denk erover na om na deze opleiding een jaar in Istanbul te gaan werken. Ik ben begonnen met mijn leerarrangementen en krijg hier ook meer tijd voor.

Ik heb in de tweede week van mijn stage Pamukkale bezocht, dit was echt prachtig. Het stage lopen is zwaar, maar ik zie er nog steeds een uitdaging in. De eigenaar is erover aan het nadenken om zijn restaurant te verkopen en een hotel te gaan kopen. Dit is wel leuk, want ik word hier ook bij betrokken.
Ik weet eigenlijk niet meer zo goed waar ik over moet schrijven..

Tot volgende week.

Liefs,
Beaudine